۱۳۸۹ دی ۱۴, سه‌شنبه

آخرین

تلخ بود و شیرین !
سرد بود و گرم !
غم انگیز و شادی آفریین !
...
امروز آخریین روزی بود که سر کلاسی نشستم  که عنوان دوره کارشناسی رو یدک میکشیید  !
نه بهتر بگم نشستم !
خب  الان نمیتونم بگم خوشحالم !
ناراحتم... ناراحت ناراحت .....
از در کلاس که رفتم تو چشمم به یه استاد خورد که با وجود چهره همیشه خندونش و ارادتی که به خاطر جانبازیش براش قائلم همیشه کلاسش برام  یه کلاس خسته کننده بوده .
از در کلاس که رفتم تو هر چی گشتم که یه نگاه آشنا پیا کنم که بتونم از چشاش یه سر پناه برای تنهایی روز آخرم بسازم نبود که نبود.خدا سجاد رو نگه داره که حد اقل پیشش احساس غریبی نمیکنم .
چه دوره ای بود :
تا ترم 5 همه میگفتن اه اه اه سهرابی آدم انقدرمثبت مگه 26ام اسفندم کسی میاد دانشگاه !
از ترم 5 به بعد لات شدی سرکلاس نمیای !
سهرابی تو یه چپ افراطی !!!
                                    ما استاد ؟
سهرابی سوالای این امتحان رو طرحح کن !!!
                                                    خودم شدم 16
دکتر بیا اینجا مسئله حل کن ببینم ؟ کی استاد ما؟ بله خود دکترتو میگم !
سهرابی بیا پای تخته این سوال روحل کن "!استاد حالم بد "!بیا حل کن ! "حل نکردم استاد" ! خب اینو بگو بگو حل نکرم این چه وضع دانشجو بدون این که حل کنی میاد دانشگاه !............. استاد به خدا حل کردم !
خب استاد از 13 شدی9.25 نمره اول آقایون خب استاد شما چه قدر میدیید منم از 7 میدم 1برو 10.25!!!!
...
.....
.......
چه قدر احساس غریبی میکردم!
چه قر احساس غریبی میکنم !